Hallo allemaal! Laat mij mezelf eerst even voorstellen: Mijn naam is Callisto en ik ben een Duitse Herder. Ik ben geboren op 13 april 2010. Ik ben dus al twee maanden oud.
Afgelopen dinsdag begon mijn grote avontuur. In de middag kwamen er een aantal mensen op bezoek bij mijn vorige baasjes. Samen met hun en mijn broertjes en zusjes zijn we naar een plekje gereden waar we lekker konden spelen met elkaar. Gelukkig was het mooi weer en scheen de zon, want ik ben niet zo dol op regen. Toen we uitgespeeld waren werd ik tot mijn grote schrik aangelijnd en apart van mijn broertjes en zusjes gehouden! Gelukkig was mijn broertje Troy bij me en was ik niet helemaal alleen. Ook hij had een riem om gekregen. Na een paar minuutjes pakte mijn vorige baasje me op en knuffelde me. Hierna werd ik in een vreemde auto gezet. Help! Wat gebeurd er nu?! Waarom zit Troy in een andere auto met andere mensen en zijn mijn broertjes en zusjes wel bij elkaar? Wat gaat er gebeuren?
De mevrouw die me goed vast had aaide me en vertelde me dat zij en de meneer achter het stuur mijn nieuwe baasjes zouden worden. Wat?! Ik hoef helemaal geen nieuwe baasjes! Ik heb al een baasje! Ik wil naar mama, naar Troy en mijn andere broertjes, zusjes en vriendjes thuis! Ik begon te piepen en blaffen in de hoop dat ze me uit de auto lieten, maar de mevrouw bij wie ik op schoot zat hield me stevig vast. Zelfs toen ik mijn nagels gebruikte om me een weg te banen door deze auto liet ze me niet los. Na tien minuten was ik zo moe dat ik uitgeput in slaap viel. Halverwege de lange rit werd ik wakker en moest ik overgeven. Ik schaamde me daarvoor, maar de mevrouw zei dat het niet erg was en dat het kwam door de autorit en de spanningen. Gelukkig had ze iets op haar schoot liggen voor dit soort ongelukjes. De meneer stopte de auto op een parkeerplaats en ik mocht uit de auto. Oeh! Was dit de Grote Wijde Wereld waar mama me eens over verteld heeft? Ik vond het maar eng en drukte me tegen de benen van de mevrouw aan. Ze gaf me wat te drinken. De meneer en mevrouw waren allebei erg aardig voor me en ze stelden me een beetje gerust. Ze zeiden dat we nog een stukje moesten rijden, maar dat ik daarna voorlopig niet mee in een auto zou hoeven. Het begon te regenen en ik sprong uit mezelf in de auto zodat ik niet nat zou worden. De mensen stapten ook in de auto en ik mocht weer op schoot bij de mevrouw. Bijna meteen viel ik weer in slaap.
Even later stopte de auto weer en werd ik uit de auto gepakt. Aan de overkant van de straat stond een andere mevrouw die lokgeluidjes maakte en me aaide. We gingen een huis in en daar was een meneer die me kriebelde op mijn kop. Ik werd op de grond gezet. Omdat ik mama en mijn broertjes en zusjes miste bleef ik huilen en piepen. De mensen waren erg lief voor me, maar toch wilde ik naar huis en ik voelde me alleen. Tot er een deur openging en ik kennis maakte met drie andere honden. Ah! Er zijn nog meer dieren hier! Ik was helemaal niet bang voor ze, ondanks dat ze zo groot waren. Een van de honden bleef wel de hele tijd blaffen naar de mevrouw die mijn nieuwe baasje is. De hond was jaloers en liet de mevrouw duidelijk weten dat ze er niet van gediend was dat ze met mij was thuisgekomen. Later vertelde de mevrouw me dat dit niet mijn nieuwe huis is, maar dat van haar ouders. Ik mag vrijdag naar mijn eigen huis toe. Maar voor vandaag heb ik genoeg indrukken opgedaan en ga ik lekker slapen in de bench die hier voor me klaarstaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten