Zomaar een dag

Iedere dag wandel ik een paar keer met mijn baasjes. Dat gaat al heel goed en ik loop lekker mee. Meestal dan. Soms heb ik geen zin en dan moet ik toch weer een heel eind gaan lopen. Het heeft geen zin om stil te staan, te piepen en te protesteren, ze zorgen er toch iedere keer weer voor dat ik met ze meeloop.
Onderweg kom ik de vreemdste dingen tegen. Grote vrachtauto's, bussen, fietsers en motorrijders die veel herrie maken en me laten schrikken. Ik heb geleerd dat ik hier niet bang voor hoef te zijn als ik maar op de stoep blijf. Ook kom ik veel verschillende mensen tegen. De meeste blijven staan om me te aaien en mijn baasjes te zeggen wat voor mooie hond ik ben. Nou, dat is even leuk, maar als je om de tien meter geaaid wordt en weer dezelfde woorden moet aanhoren... Ook mijn baasjes vinden dat soms minder leuk omdat ik veel te veel wordt afgeleidt. Ik kom ook vaak andere honden tegen. Sommigen negeren me, anderen draaien zich even om en weer anderen komen naar me toe om me uitgebreidt te besnuffelen. In het begin vond ik dat eng, maar nu niet meer. Mijn baasjes vinden het zelfs fijn als andere hondeneigenaren hun hond naar mij toe laten komen zodat ik ervan kan leren. Want wat zijn er veel verschillende honden! Piepkleintjes en hele grote honden. Gisteren zag ik er zelfs een die twee staartjes in haar haren had! Maf joh!

Mijn baasjes zijn dus druk bezig met wat zij 'socialiseren' noemen. Zo zijn we gisteren naar een markt geweest en naar een lunchroom waar we buiten gezeten hebben. Vandaag naar de weekmarkt geweest waar mijn baasje aardbeienplanten gekocht heeft en bloemen voor in de tuin. Ik moet bekennen dat ik de vorige bloemen een beetje vernield heb... Het was ook zo leuk om die bloemetjes er een voor een af te trekken!